Aloha!
Od marca ruszam na siłownię. Koleżanka z firmy, z którą przyjaźnię się też po pracy zapytała mnie, czy jeśli będzie do mnie przyjeżdżała, to czy będę z nią chodzić, bo ona naprawdę chce i potrzebuje, ale sama nie potrafi się zmotywować. Zgodziłam się, mi to wyjdzie na dobre, a przy okazji mogę ją trochę wesprzeć.
Kiedyś pisałam, że niedaleko mnie jest siłownia, na której prowadzą zajęcia z boksu. Napisałam mojej work bestie żebyśmy "poszły się napierdalać". Powiedziała, że zawsze chciała iść i nawet się rozglądała za czymś w Gdańsku, więc pójdziemy zrobić rekonesans.
Żywieniowo-chudnieniowo norma, powolutku leci w dół. Mam teraz co prawda jakieś wahnięcie w górę, ale bardzo mało wody piję ostatnio. Być może wynika to też z tego, że organizm przywykł do regularnych racji żywieniowych. Tym bardziej więc przyda się trochę aktywności. I chyba jeszcze przez parę dni potrackuje kalorie, bo może zaczęłam jeść więcej i dlatego poszło trochę w górę.
Mój obiekt uczuć chyba ma dziewczynę, tak przynajmniej dowiedziałam się od jego bardzo dobrego kolegi. Początkowo myślałam o tym bardzo obsesyjnie, chciałam się nawet wycofać z naszej współpracy, która w ostatnich tygodniach mocno się zacieśniła. Jak się dowiedziałam, to naprawdę się popłakałam. Co wydaje się głupie i aż mi było trochę wstyd, bo przecież on nie dawał żadnych nadziei ani nie wysyłał żadnych znaków. Ale daję sobie i temu wszystkiemu czas. Nadajemy na bardzo podobnych falach, rozumiemy się w pół słowa, bawią nas te same rzeczy i (chyba) oboje lubimy siebie słuchać. Może coś się z tego urodzi, a nawet jeśli nie, to dzięki Niemu ta praca jest minimalnie bardziej znośna. Chce mi się tam przychodzić, a to już bardzo duża poprawa.
Dziękuję Wam bardzo za odzew pod ostatnim postem! <3 Może ktoś z Was chciałby się jakoś trochę lepiej poznać, poza sferą blogową - mam uruchomioną tę opcję "Napisz do mnie", także zapraszam :)
Tym czasem - odpocznijcie w weekend!
Strzała!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz